زن و مرد باید در روابط اجتماعی حریم و حدود را مورد توجه قرار دهند چراکه رعایت حدود در معاشرت ها سبب استحکام بنیان خانواده می گردد و عدم رعایت حریم ها باعث تزلزل کانون خانواده می شود و چه بسا روابط ناسالم منجر به فروپاشی خانواده ها و زندگی افراد زیادی شده است. زنان باید با رعایت حدود شرعی اجازه تجاوز و طمع به حریم خویش را ندهند، زنان باید با رعایت حدود و مسائل شرعی، از بروز فساد، فحشا و ناهنجاری های اخلاقی در اجتماع جلوگیری کنند.

اکثر ناهنجاری هایی که معمولا در یک جامعه و در میان خانواده ها و مخصوصا جوانان بوجود می آید در اثر رعایت نکردن حدود عفت و عفاف است چه مردان با ایمانی که بر اثر عشوه گری زنان لاابالی منحرف شده و به ورطه هلاکت سقوط کرده اند و چه زنان خوبی که بر اثر شهوت پرستی از مردان گمراه شده و در دام شیطان اسیر گشته اند و زندگی شان از هم پاشیده و در این گونه خانواده ها جوانان نیز با شکست مواجه شده اند و نتوانسته اند در تحصیل علم بکوشند و مسائل دینی و اخلاقی را به طور صحیح فرا گیرند.

زنان بدحجاب گاهی عامل اصلی مشکلات و معضلات اخلاقی و رواج فساد و فحشا در جامعه هستند و درست برعکس اگر زنان با پوشش مناسب و رعایت حدود شرعی و مسائل تربیتی را رعایت نمایند، مردی جرات تجاوز از حدود الهی را به خود نخواهد داد.

اگر زن در بیرون از خانه و یا در محیط خانه در مقابل چشمان نامحرم عفیف و باحیا ظاهر شود کسی جرأت جسارت به حریم والای او را نخواهد داشت و به حریم عفاف و حیاتش گام نخواهد گذاشت، خلاصه اینکه همانطور که از دامن زنان پاک و پاکیزه مردان بزرگ و عارف پرورش یافته و به معراج می روند. از دامن زنان ناپاک و بی حیا هم مردان ناپاک و انگل گونه وارد جامعه خواهند شد. زن و مرد در معاشرت ها باید حدود شرعی را کاملا مراعات نمایند تا اجتماع سالم بماند.

اگر از برخی زنان جامعه امروزی بخواهیم که بیایند بهترین نوع حجاب را ذکر کنند شاید در جواب بگویند که ما در اسلام چیزی به نام چادر نداریم و در آیات و روایات چیزی در مورد حجاب برتر به صراحت ذکر نشده است.

اما باید گفت: اگر ما زنان مسلمان یک مقدار مطالعه ای درباره زنان و دختران رسول خدا(ص) داشته باشیم می فهمیم که زهرای مرضیه(س) در بیرون از خانه یک مقنعه بلند و یک چادر بلند طوری که پشت سر آن حضرت را چادر جارو می نمود و در داخل منزل هم یک مقنعه ی کوتاه می پوشیدند و یا دلیل محکم دیگر ما همان روش عملی زنان رسول خدا بود که آیه 59 سوره احزاب بر آن دلالت دارد که به زنان رسول خدا فرمان می دهد که جلباب بر سرشان بنمایند. جلباب را مفسران چندین معنا نموده اند 1- مقنعه 2- هر لباسی که از سرتا پا را بپوشاند.

3- هر لباسی که زنان روی لباس های خود بپوشند

4- هر پوششی مثل عبا و غیر آن

5- لباسی که بزرگ تر از روسری و کوچکتر از ازار می باشد.

6- روسری بزرگی که سر و صورت را هنگام خروج از منزل می پوشانند.

ام سلمه یکی از زنان بزرگوار رسول خدا (ص) می گوید: هنگامی که آیه حجاب نازل شد که زنها باید روسری بلند و چادر را بر سرخویش فرو افکنند زنان انصار از منزل بیرون آمدند در حالیکه عبا (و چادر) مشکی بر سر داشتند.

لذا می توان استفاده نمود که چادر مشکی که امروز لباس بیرون از منزل زنان با شخصیت و با تقوا است در صدر اسلام هم حجاب زنان پاکدامن بوده است.

خداوند تبارک و تعالی در سوره احزاب به زنان پیامبر(ص) می فرماید: "ای همسران پیامبر شما همچون دیگر زنان نیستید اگر تقوا پیشه کنید، پس به گونه ای هوس‌انگیز سخن نگویید که بیماردلان در شما طمع کنند و سخن شایسته بگویید".

در خانه های خود بمانید و همچون جاهلیت نخستین (که اندام و وسایل زینت خود را در معرض تماشای دیگران قرار می دادند) در میان مردم ظاهر نشوید نماز را به پا دارید و زکات بپردازید و از خدا و رسولش اطاعت کنید.

امام صادق(ع) می فرماید: زنان از وسط راه عبور نکنند بلکه از کنار دیوار یا کنار مسیر (پیاده رو) حرکت نمایند.

چرا چادر بر سایر پوشش های اسلامی برتری دارد؟

اگرچه سایر پوشش ها از جمله مانتو اگر رنگ و مدل تحریک کننده نباشد، و نمایان بودن صورت زن موجب جلب توجه دیگران نگردد و سیمای او بدون آرایش باشد، اشکال ندارد با این حال معایبی دارد که عبارتند از:

1- حجاب هایی مثل مانتو و امثال آن برجستگی های بدن را نمایان می سازد و این خود، خلاف عفت و وقار زن است و در شأن یک زن شیعه و مسلمان نیست که در منظر دید نامحرمان قرار گیرد.

2- طبق آیات و روایات متعددی که از قرآن و معصومین رسیده پوشیدن هر نوع لباسی که محرک و شهوت انگیز باشد حرام است و می دانید جز چادر بقیه پوشش ها اینگونه هستند.

3- اسلام توصیه نموده که جز وجه کفین هیچ جای بدن زن را نامحرم نبیند لذا با پوشیدن چادر بهتر می توان این قانون را رعایت نمود.

پایبندی به فرهنگ اصیل اسلامی

طبق نظر مبارک رسول اکرم(ص) و حضرت امیرالمومنین(ع) اگر ملتی بخواهد زنده و با هویت بماند و از متلاشی شدن و هضم شدن در فرهنگ دیگران نجات یابد، باید به فرهنگ اصیل و معقول و بدون خرافات خویش پایبند باشد لذا بر همین مبنا رسول اکرم(ص) فرمود: هر کس خود را شبیه گروهی کند، از آنها محسوب می شود.